zo'n rootsreis
hoe begint ge daar eigenlijk aan?
tja, wij hebben dus de VRT niet ingeschakeld
en ook niet (was het nu VTM?) Stafke Coppens.
Dat was wel interessant geweest, vooral financieel denk ik dan.
maar kom.
Bij ons was het (gelukkig) simpel.
Zo'n 13 jaar geleden, Maia was toen net geen 2
waren we er ons van bewust dat we de zoektocht naar haar familie, beter zouden startten. Zo'n dingen kunnen behoorlijk wat tijd en zoeken in beslag nemen,
en we vonden dit wel belangrijk voor later, voor haar.
Toen al hadden we wel door  hoe belangrijk die link met je roots kan zijn.

Nog geen maand nadat we de vraag aan de adoptiedienst gericht hadden,
kwam het bericht,
de adoptiedienst had de mama kunnen 'traceren'
met naam en toenaam en een adres. Zo snel hadden we dit nooit verwacht.
Dit was het begin van een jaarlijks uitwisselen van brieven en foto's.

E nu is er de reis,
de allereerste ontmoeting: afstandsmoeder - geadopteerde - adoptieouders
 (om het met de officiële termen te benoemen (de adoptiedriehoek dus)

Meron  (onze dochter uit Ethiopië) heeft er altijd naar getracht, naar haar roots, haar mama, haar genetische achtergrond, ... Maar bij haar zijn alle sporen uitgewist.
Als je zou weten hoe dit haar tekent en hoeveel verdriet dit haar geeft, dan ga je  al eens nadenken over anonieme donors bijvoorbeeld.

Deze reis wordt dus niet evident, in verschillende opzichten,
het zal ook voor Meron moeilijk zijn om te aanvaarden
dat dit voor haar nooit mogelijk kan zijn...
Ik hoop dat we mekaar daarin vinden
en kunnen helpen waar nodig...