zo'n rootsreis
hoe begint ge daar eigenlijk aan?
tja, wij hebben dus de VRT niet ingeschakeld
en ook niet (was het nu VTM?) Stafke Coppens.
Dat was wel interessant geweest, vooral financieel denk ik dan.
maar kom.
Bij ons was het (gelukkig) simpel.
Zo'n 13 jaar geleden, Maia was toen net geen 2
waren we er ons van bewust dat we de zoektocht naar haar familie, beter zouden startten. Zo'n dingen kunnen behoorlijk wat tijd en zoeken in beslag nemen,
en we vonden dit wel belangrijk voor later, voor haar.
Toen al hadden we wel door  hoe belangrijk die link met je roots kan zijn.

Nog geen maand nadat we de vraag aan de adoptiedienst gericht hadden,
kwam het bericht,
de adoptiedienst had de mama kunnen 'traceren'
met naam en toenaam en een adres. Zo snel hadden we dit nooit verwacht.
Dit was het begin van een jaarlijks uitwisselen van brieven en foto's.

E nu is er de reis,
de allereerste ontmoeting: afstandsmoeder - geadopteerde - adoptieouders
 (om het met de officiële termen te benoemen (de adoptiedriehoek dus)

Meron  (onze dochter uit Ethiopië) heeft er altijd naar getracht, naar haar roots, haar mama, haar genetische achtergrond, ... Maar bij haar zijn alle sporen uitgewist.
Als je zou weten hoe dit haar tekent en hoeveel verdriet dit haar geeft, dan ga je  al eens nadenken over anonieme donors bijvoorbeeld.

Deze reis wordt dus niet evident, in verschillende opzichten,
het zal ook voor Meron moeilijk zijn om te aanvaarden
dat dit voor haar nooit mogelijk kan zijn...
Ik hoop dat we mekaar daarin vinden
en kunnen helpen waar nodig...

oef , we hebben ze bijna
de Chinese visa
wat een gedoe zeg!
China geraak je zomaar niet binnen, je hebt een visum nodig en wat je allemaal moet voorleggen vooraleer ze het je geven, amai, zelfs de adressen van de scholen waar onze kinderen naartoe gaan moesten we opgeven!

Voor we naar Hanoi vliegen maken we  duseerst een tussenstop in Bejing.
Want daar wonen, Peter, Apple Li Hua en Alice, t'is te zeggen : mijn broer, zijn vrouw en hun dochtertje.
Nu we toch naar het Oosten vliegen vonden we het toch het ommetje waard! Peter en zijn gezin komen ongeveer twee keer per jaar naar België, ze vinden het dus wel leuk dat wij nu ook eens die richting uitgaan :-)

De heenreis wordt er een paar uur korter door, dat is dus mooi meegenomen, en het is fijn om de habitat van mijn broer en zijn gezin te leren kennen. (en hopelijk kan dat zonder mondmasker!)
De helft van ons gezin kan bij hen logeren, de andere helft in een hotelletje, ze zijn daar blijkbaar heel klein behuisd in Peking!

Peter en Apple zorgen voor een verrassingspakket: 3 dagen China, gemakkelijk , daar hoeven wij ons dus niets van aan te trekken.  En doordat Apple (en Peter toch ook wel) vloeiend Chinees spreekt, kan er dus niks misgaan.
De enige China vooraf-tip die Peter ons wel gaf, was het boek lezen van voormalige dorpsgenoot en voormalig VRT China Correspondent Tom Vandeweghe.
In beestig China geeft hij dmv 12 portretten en de 12 Chinese dierentekens een heel interessant beeld van het hedendaagse China, een echte aanrader, dit boek!

We maken dit jaar een bijzondere reis. Met z'n zessen, ons gezin, naar het thuisland van onze oudste. Een serieuze trip, letterlijk en figuurlijk. Naar haar roots.
We doen dat samen, niet evident voor de kleinsten, maar de leuze is niet voor niets : samen uit, samen thuis! Maia zou voor geen geld haar zusje Mies in belgië willen achterlaten ;-)

Maia is geboren in Hoa Binh, ten noorden van de hoofdstad Hanoi.
We gingen ze ophalen als baby, zo'n 15 jaar geleden.
Ons eerste kind en onze eerste Azië-reis. (Turkije buiten beschouwing gelaten)
Toen was het een fantastische, overweldigende ervaring, zowel het kind als het land.
Waarschijnlijk wordt het dit nu ook, intussen met z'n zessen, en een pak ouder (in de 2 betekenissen. ;-)
Dit keer gaan we kennis maken met de moeder van ons kind, de mama van Maia.
spannend!

Maar zover is  het nog niet
eerst nog heel wat praktische reisvoorbereidingen.
Wil je onze Vietnam avonturen volgen?
klik dan hiernaast  of  steek dit blog tussen je favorieten!